جیـپـــــــــــور 

درباره شهر با شکوه جیپور معروف به شهر صورتی

 

 

جیپور یا جایپور (به هندی: जयपुर) معروف به شهر صورتی، از شهرهای تاریخی هندوستان و مرکز ایالت راجستان است.

شهر جایپور در شمال غربی کشور هند قرار دارد. این شهر ۳٫۱ میلیون نفر جمعیت دارد.

شهر جایپور نخستین شهر دارای طرح شهری در هندوستان بود.

این شهر از مراکز مهم گردشگری در هند است و به خاطر وجود ساختمان‌های پرشمار صورتی‌رنگ در شهر،

به آن لقب شهر صورتی داده شده‌است.

جیپور یکی از مقاصد با شکوه توریستی در سطح جهان به شمار می رود که هر ساله چندین بازدید بین المللی دریافت می کند؛

جیپور شهری واقع در بیابان راجتان است که به عنوان پایتخت ایالت راجستان هند به شمار می رود .

جیپور که به شهر صورتی معروف است در ۲۶ کیلومتری دهلی نو قرار دارد؛

و دروازه ای به سمت دیگرشهرهای توریستی ایالت راجستان مثل جوداپور، جیسلمیر، اودی پوراست.

 

 

جیپور یک شهرتاریخی مهم است چون ریشه تارخی سطنتی جامعه هند به شمار می رود .

بر این اساس ، یک مرکز کاملاً فرهنگی با چندین منطقه جاذبه گردشگری طبیعی و مکان های تاریخی است؛

که در انتظار بازدید علاقه شان قرار دارد و در آینده گنجینه بازدید علاقمندان خواهد بود.

در اردامه با جاذبه های گردشگری جیپور بیشتر آشنا خواهید شد.

خاستگاه جیپور یکی پردازش به دقت طراحی شده از سوی یک هندی معروف به ساوان ؟

ساوای به یک محل زیبا را پیدا کرد و تصمیم گرفت شهری با بناهای توریستی در آن احداث کنند.

او از جمله افرادی است که نام این شهر را تشکیل داد.

بخش اول نام این شهر به جای Jai نام اولین رهبر شهر است؛

و بخش دوم آن پور por واژه هندی به معنای صورتی است ،

چون ساختمان های این شهر صورتی هستند.

این اضطرار نام جیپور در اوایل قرن هیجدهم رخ داد زمانی که هند قبل از دوره استعماری، به شدت متمدن بود .

جیپور که ما امروزه مشاهده می کنیم دارای سبک فرهنگ مدرن است؛

اما هنوز یک سری رسومات قدیمی در فرهنگ های پوششی ،

تنوع غذاها و رسومات مذهبی باقی است که از طرفی نسل های گذشته، نسل به نسل چرخیده است ،

وقتی امروز از جیپور دیدن می کنید، چندین کلان تاریخی خواهید یافت که بسیاری از تاریخچه سلطنتی هندیان را بازگو می کنند .

قنوا تعدادی از مکان های پر طرفداری که می توان به ذکر آنها پرداخت شامل کاخ شهر ،

قلعه آمیر ، هاوا محل ، جانتار مانتار و مرکز رصد خانه نجومی قرن هیجدهم، قلعه ناهارگاه که بعد از اینکه شاهزاده ناهار در ؛

شمال جیپور قرار داشت نامگذاری شده است و محل امن قلعه پیروزی که در قرن ۱۸ احداث گردیده است .

 

 

مختصری از تاریخ

اسم این شهر از موسش «مهاراجه جای سینگ دوم» گرفته شده،

کسی که بعد از مرگ پدرش در ۱۱ سالگی به قدرت رسید و در سال ۱۷۲۷ جیپور را  تاسیس کرد.

«جای سینگ» بعد از مشورت با معماران بسیار برای طراحی شهر، ساخت آن را در سال ۱۷۲۶ شروع کرد؛

و ۴ سالی زمان برد تا خیابان های اصلی و قصرها درست شود. شهر به ۹ بخش مختلف تقسیم شد،

۲ بخش شامل ساختمان های دولتی و قصرها بود و از ۷ قسمت بعدی استفاده ی عمومی می شد.

در هنگام پادشاهی «ساوای رام سینگ» شهر به افتخار ورود شاهزاده ی ولز به رنگ صورتی رنگ آمیزی شد؛

بعدها خیابان های زیادی در همین رنگ باقی ماندند و به شهر برای همیشه ظاهری صورتی دادند.  

در قرن ۱۹ جمعیت شهر ناگهان رشد زیادی کرد و به ۱۹۰ هزار نفر رسید.

 

اطلاعات کلی

زبان: هندی و راجستانی

واحد پول: روپیه

 برق: ۲۲۰ ولت و ۵۰ هرتز

 فرودگاه: فرودگاه بین المللی جیپورکه در ۱۳ کیلومتری جیپور قرار دارد.

شماره های اضطراری: پلیس:۱۰۰، اتش نشانی: ۱۰۱، آمبولانس :۱۰۲، در اینکشور شماره ۱۱۲برای موارد اضطراری است.

اختلاف ساعت با تهران: ۲ ساعت جلوتر

 

 

وضعیت آب و هوا

آب و هوای جیپپور از نوع نیمه خشک است؛ تابستان از فروردین شروع می شود و تا تیر طول می کشد.

ماه های مرداد و شهریور فصل بارندگی های موسمی است وهر سال در این شهر ۶۵۰ ملی لیتر باران می بارد.

در زمستان دمای هوا بین ۵ تا ۱۵ درجه سانتی گراد است و خبری از رطوبت نیست اما صبح ها و شب ها مه غلیظی شهر را فرا می گیرد.

جیپور تابستان های به شدت گرم وزمستان های سردی دارد .

 

بهترین زمان سفر

بهترین زمان سفر به این شهر اکتبر تا مارس (مهر تا اسفند) است.

 

 

شکم گردی در مقصد

دال باتهی چورما (Dal Bathi Churma):  نمی شود به جیپور رفت و این غذای خوشمزه را امتحان نکرد.

این غذا ترکیبی از سه غذای مختلف است و از محبوب ترین غذاهای این شهر است که حتما در جشن های عروسی آورده می شود.

 

 

 

Ghevar: از غذاهای شیرین که به طور سنتی در جشنواره ی تیج تهیه می شود.

این شیرینی از روغن، آرد و شربت شکر درست می شود و انواع مختلفی دارد.

 

 

 

Pyaz Ki Kachori: این غذا برای اولین بار در شهر جوداپور درست و بعد به صبحانه ای محبوب در کل راجستان تبدیل شد.

این اسنک خوشمزه را با نوعی ترشی پر ادویه می خورند.

 

 

 

Gatte ki Sabzi: از غذاهای اصیل راجستان که پای مواد لازم آن آرد نخودچی است.

این غذا دامپلینگ های آرد نخودچی است که با سس تند خورده می شود.

 

 

 

جاذبه های گردشگری جیپور

• هاوا محل | Hawa Mahal

یکی از برجسته‌ترین نقاط شهر صورتی، «هاوا محل» در نزدیکی کاخ شهر است.

آداب و رسوم راجپوت در گذشته بسیار در مورد زنان سختگیر بود، زنان با نظام پورْدا محدود می‌شدند و اجازه نداشتند به میام مردم رفته و با غریبه‌ها ارتباطی داشته باشند.

برای اینکه به زنان خانواده سلطنتی این امکان داده شود تا زندگی روزمره و مراسم و اعیادی که در خیابان جشن گرفته می‌شدند را بدون دیده شدن توسط مردان تماشا کنند،

«مهاراجه ساوای پراتاپ سینگ» در سال ۱۷۹۹ دستور ساخت این بنای مخصوص را داد.

این ساختمان که از ماسه سنگ قرمز و صورتی ساخته شده و نمادی از شکل تاج کریشناست،

یک شاهکار معماری با بیش از ۹۰۰ پنجره کوچک حکاکی شده با طرح‌های پیچیده است.

این پنجره‌ها یا همان جاروکا ها (Jharokhas) به صورتی طراحی شده بودند که حتی در اوج تابستان نیز تهویه‌ای مطبوع با هوایی خنک و سبک در بنا به وجود آورند.

 

 

• کاخ شهر | City Palace

این کاخ که در قلب شهر واقع شده، یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری جیپور است که به قرن ۱۹ تعلق دارد.

این بنا که توسط مهاراجه ساوای جای سینگ (Sawai Jai Singh) ساخته شده، تلفیقی بی‌همتا از سبک‌های معماری راجپوت،

مغول و اروپایی را به همراه حیاط‌ها، باغ‌ها و سازه‌های مخصوص درون مجموعه قصر به نمایش می‌گذارد.

معماری این کاخ بینشی از مهارت‌های عالی معماران، طراحان و مهندسان عصر گذشته به شما می‌دهد.

بسیاری از بخش‌های مجموعه به جز «چاندرا محل» (Chandra Mahal)، امروزه تبدیل به گالری‌های هنری و موزه‌هایی شده‌اند که مجموعه‌ای عتیقه از زره،

لباس، کالسکه و یادبودهایی مربوط به مهاراجه‌های سابق و همسرانشان را نشان می‌دهند.

چاندرا محل، هنوز هم به‌عنوان منزلگاه خانواده سلطنتی جیپور مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی از جاذبه‌های اصلی، ۴ دروازه هستند که هر کدام به روشی یکتا، به نمادی از چهار فصل طراحی شده‌اند.

 

 

 

•  قلعه آمیر | Amer Fort

قلعه آمیر واقع شده در شهرک آمیر، در ۱۱ کیلومتری جیپور، یکی از تحسین برانگیزترین استحکامات راجستان بوده و سالانه توسط گردشگران بی‌شماری بازدید می‌شود.

این شاهکار معماری راجپوت، مشرف به دریاچه زیبای مائوتاست و توسط «راجامان سینگ اول» در قرن ۱۶ ساخته شد و در آن تلفیقی از عناصر معماری راجپوت و هندو به چشم می‌خورد.

ستون‌های تزئین شده، موزاییک کاری‌هایی از دیوان خاص، اثری باشکوه از عاج و چوب صندل از سوک نیواس،

نقاشی دیواری‌های زیبا و مشبک‌کاری حیرت‌انگیز گانِش پُل یا شیشه‌کاری افسونگر شیش محل، همگی نشان از نبوغ هنری طراحان و هنرمندان عصر راجپوت دارند.

در کنار کمال هنری، نماهای نفس‌گیری که این قلعه از شهرها و تپه‌ها به شما ارائه می‌دهد فوق‌العاده هستند.

بسیاری از فیلم‌های مشهور بالیوود در اینجا فیلم‌برداری شده‌اند.

 

 

 

• قلعه جاگار (جایگراه) | Jaigarh Fort

این بنا، مشرف به قلعه آمبِر و دریاچه مائوتا بوده و بر بلندای تپه چیل کاتیلا (Cheel Ka Teela) قرار دارد.

«مهاراجه ساوای جای سینگ ۲» در قرن ۱۸ دستور ساخت این قلعه را به‌عنوان سپری دفاعی برای محافظت از قلعه آمبر و شهر جیپور داد.

به خاطر اینکه این دژ هرگز شاهد شکست نبود، آن را به «قلعه پیروزی» هم می‌خوانند.

نکته جالب توجه سالم بودن معابد، منابع آب و مجموعه‌های مسکونی داخل دژ است.

بزرگ‌ترین توپ جنگی جهان یا جیوانا (Jaivana) هنوز هم در مجموعه قرار داشته و بازدیدکنندگان برای تماشای آن به این بنا هجوم می‌آورند.

 

 

 

• جال محل | Jal Mahal

جال محل که به «کاخ آب» هم شهرت دارد، درست در قلب دریاچه «مَن ساگِر» (Man Sagar) در کنار تپه‌های باشکوه «ناهارگِت» (Nahargarh) واقع شده ؛

و مکان بی‌همتا و زیبایی افسونگر این کاخ، آن را تبدیل به یکی از زیباترین نقطه‌های عکاسی در جیپور کرده است.

این کاخ توسط «مهاراجه ساوای مادو سینگ» در ۳ قرن پیش به‌عنوان عمارتی برای مهمانی‌های شکار اردکش ساخته شد و بعدها توسط پسرش نوسازی گشت.

تنها باغ ایوان آن برای دسترسی عموم باز است و گردشگران برای بازدید از این نقطه باید قایق رزرو کنند.

 اگر علاقه شدیدی به تماشا پرندگان دارید، اینجا به شما موقعیت‌های فراوانی برای تماشای فلامینگوها و گونه‌های متعدد دیگر پرندگان مهاجر می‌دهد. 

نماهای خیره کننده تپه‌ها با قلعه‌ها و معبدها از ایوان این کاخ قلب و جانتان را تسخیر خواهد کرد.

 

 

 

• موزه آلبرت هال | Albert Hall Museum

این موزه که قدیمی‌ترین موزه راجستان به حساب می‌آید، در باغ «رام نیواس» (Ram Niwas) واقع شده و در سال ۱۸۸۷ به روی عموم بازگشایی شد.

سنگ بنای موزه در سال ۱۸۷۶ توسط شاهزاده‌ی ولز، «آلبرت ادوارد» که نام موزه از وی گرفته شده، نهاده شد.

طاق‌های حکاکی شده و گنبدهای زیبای ماسه سنگی صورتی، حتی از دور دست‌ها هم قابل شناسایی است.

مجموعه‌ای نادر از دست سازه‌ها شامل نقاشی، اسلحه، صنایع دستی آهنی و چوبی، آلات موسیقی، فرش،

لباس و جواهراتی متعلق به قبیله‌های گوناگون راجستان در موزه قابل مشاهده است.

چیزی که بیشتر توجه بازدیدکنندگان را جلب می‌کند، بخش‌هایی هستند که هنر حنای بی‌همتا و مجموعه عروسک‌های راجستان را به نمایش گذاشته‌اند.